Παίρνω τηλέφωνο πριν λίγη ώρα για να κλείσω ένα τραπέζι για το "μαγευτικό" σχήμα του χειμώνα, Καρράς- Πάολα -Παντελίδης, και η αγενέστατη κοπέλα στο τηλέφωνο μου λέει ότι έχουν από τα μέσα Φεβρουαρίου κενό τραπέζι, εκτός και αν θέλω να πάω χωρίς τραπέζι και αν καταφέρω να μπω θα είμαι τυχερή. Ήδη σιχαίνομαι τον εαυτό μου.
Πάω στον προιστάμενο μου, που με έβαλε να κλείσω το τραπέζι και του εξηγώ πως έχει το θέμα και μου δίνει το τηλέφωνο ενός γνωστού του να με βοηθήσει με το όλο μπέρδεμα και μου ζητάει και συγγνώμη για την ταλαιπωρία. Αν μου ζητούσε συγγνώμη για το υπάρχον σχήμα θα του ήμουν πιο ευγνώμων βέβαια. Την ώρα που κλείνω το τηλέφωνο έρχεται ένας συνάδελφος μου και μου λέει " προτιμώ να μην ξαναβγώ από το σπίτι παρά να ξαναπάω εκεί"!
Πρώτος βγαίνει, μου λέει, ο Παντελίδης!!! Ο σύγχρονος Σταχτοπούτος – το λεβεντόπαιδο που έγινε γνωστό ανεβάζοντας το σεκλέτι του στο YouTube φορώντας λευκό φανελάκι, παντόφλες και κραδαίνοντας κιθάρα με φόντο την εντοιχισμένη ντουλάπα του μεσοαστικού σπιτιού του – αποθεώνεται από την πρώτη νότα. Απευθύνεται κυρίως στους όρθιους του μπαρ, τονώνοντας τις λαϊκές καταβολές του, και εκείνοι του το ανταποδίδουν γνωρίζοντας απ΄έξω κι ανακατωτά όλους τους στίχους-ατάκες: «Δεν ταιριάζετε σου λέω, τόσο αντικειμενικά σ’ το λέω», «Συνοδεύομαι, μου λες, κι εγώ παιδεύομαι», «Οσο δέρμα κι αν πετάξεις, φίδι είσαι, δεν θ’ αλλάξεις». Λόγια βγαλμένα απ’ τη ζωή…
Μετά η αβάσταχτη γοητεία της Πάολα σε αφήνει άφωνο! Η πρώτη κυρία του προγράμματος, θυμίζει εξωτικό πτηνό,δεν ξέρω αν πρέπει να το θεωρήσω θετικό αυτό το σχόλιο.Όταν βγαίνει να τραγουδήσει, κατά έναν περίεργο τρόπο δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της. Μαλλιά με extensions, στήθη και χείλη με σιλικόνη και δύο καχεκτικά ποδαράκια να υπακούουν σε χορευτικές φιγούρες που θα έλεγες ότι της τις εμπιστεύτηκε ο μακαρίτης ο Μάικλ Τζάκσον. Οι γυναίκες δεν μπορούν να ταυτιστούν, αλλά ούτε και να νιώσουν ανταγωνιστικά απέναντί της. Της σφίγγουν το χέρι από τα μπροστινά τραπέζια, κι εκείνη τους δίνει το μικρόφωνο για να τραγουδήσουν. Σαν κάποια που δεν θα μπορούσε να γίνει φίλη τους, αλλά, μια στο τόσο, της ζητούν να τους πει τα χαρτιά ή τον καφέ.
Το βαρύ πυροβολικό του σχήματος, ο Βασίλης Καρράς, βγαίνει αμέσως μετά, παίζοντας τη νύχτα στα δάχτυλα και ραπάροντας όταν κουράζεται η λαϊκή φωνή του.
Ο δρόμος προς την τουαλέτα είναι ξεχωριστή εμπειρία. Αφού περάσεις σχεδόν κυριολεκτικά πάνω από τραπέζια και καθήμενους που δεν θα σου κάνουν τη χάρη να σηκωθούν, συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν ταξιθέτριες για τις τουαλέτες που σου υποδεικνύουν ποια είναι άδεια, όπως ακριβώς στα δοκιμαστήρια του Zara σε περίοδο εκπτώσεων. Η λίστα αναμονής είναι μεγάλη, αλλά αν είσαι σχετικά νηφάλιος, παρακάμπτεις εύκολα τις μεθυσμένες και εκείνες που τσεκάρουν αν η ψεύτικη βλεφαρίδα είναι στη θέση της και αν έφυγε κάποιος πόντος απ’ το καλσόν τους.
Φουστάνια ανεμίζουν επάνω στα τραπέζια, καθώς κορίτσια επιδίδονται τρεκλίζοντας σε τσιφτετέλια, μπουκάλια ανοίγουν, smartphones τελευταίας τεχνολογίας τοποθετούνται σε άδεια χαμηλά ποτήρια για να προφυλαχθούν από το αλκοόλ που ρέει άφθονο. Ποιοι τελικά γεμίζουν ασφυκτικά αυτό το μαγαζί; Πιτσιρικάδες που το παίζουν πλούσιοι με το πορτοφόλι ενός μπαμπά που για τους Χ λόγους δεν άγγιξε η κρίση, αρκετοί Κύπριοι,χωρίς παρεξήγηση, ακόμη περισσότεροι Άραβες, Ισραηλινοί και Λιβανέζοι, ενώ πολύ δυναμικά πλασάρονται τα περίφημα «λεφτά επαρχίας»: «Οι επιδοτήσεις για τα έκτακτα καιρικά φαινόμενα κάνουν μια βόλτα κι από ’δώ» σχολιάζει με νόημα βετεράνος θαμώνας νυχτομάγαζων. Τα τραπέζια που βρίσκονται τέρμα Θεού είναι εκείνα που αδειάζουν πρώτα. Σε αυτά κάθονται παρέες που έχουν λεφτά για ένα και μοναδικό μπουκάλι. Το κέφι τελειώνει μαζί με το ποτό και αποχωρούν.
Αν εξαιρέσεις κάποιες άδοξες δόξες παλαιότερων talent shows και μοντέλα που ατύχησαν στο «Next Top Model», οι αναγνωρίσιμες φιγούρες δεν πολυσυχνάζουν πλέον στα μπουζούκια. Οι σελέμπριτι πρώτης γραμμής είτε είναι στη φυλακή λόγω χρέους είτε στο σπίτι τους για να μη δίνουν δικαιώματα. Με μια πιο προσεκτική ματιά, αυτή η βιομηχανία πεταμένου χρήματος έχει κι έναν ιερό σκοπό: τη διαχείριση της καψούρας. Οσο η βραδιά προχωράει, το μακιγιάζ θαμπώνει και οι γραβάτες λύνονται, βλέπεις άνδρες και γυναίκες που ψάχνουν για λίγη ανθρώπινη επαφή – γι’ αυτό πήγαν εκεί, αν και αρχικά δεν τους φαινόταν. Τα τραγούδια μιλάνε επιθετικά σε αυτόν, ή σε αυτήν, που σε παράτησε κι εσύ δηλώνεις χωρίς ίχνος στρατηγικής ότι δεν τον/την έχεις ξεπεράσει. Αγόρια περνούν όλο το βράδυ μόνα τους, κοιτάζοντας κοπέλες, χωρίς όμως να τολμούν να τους πουν κάτι. Και κορίτσια βγαίνουν από το μαγαζί ξυπόλυτα και κλαμένα, περιμένουν τη σειρά τους στις τουαλέτες και ένα SMS που δεν θα έρθει ποτέ.
Πάω στον προιστάμενο μου, που με έβαλε να κλείσω το τραπέζι και του εξηγώ πως έχει το θέμα και μου δίνει το τηλέφωνο ενός γνωστού του να με βοηθήσει με το όλο μπέρδεμα και μου ζητάει και συγγνώμη για την ταλαιπωρία. Αν μου ζητούσε συγγνώμη για το υπάρχον σχήμα θα του ήμουν πιο ευγνώμων βέβαια. Την ώρα που κλείνω το τηλέφωνο έρχεται ένας συνάδελφος μου και μου λέει " προτιμώ να μην ξαναβγώ από το σπίτι παρά να ξαναπάω εκεί"!
Πρώτος βγαίνει, μου λέει, ο Παντελίδης!!! Ο σύγχρονος Σταχτοπούτος – το λεβεντόπαιδο που έγινε γνωστό ανεβάζοντας το σεκλέτι του στο YouTube φορώντας λευκό φανελάκι, παντόφλες και κραδαίνοντας κιθάρα με φόντο την εντοιχισμένη ντουλάπα του μεσοαστικού σπιτιού του – αποθεώνεται από την πρώτη νότα. Απευθύνεται κυρίως στους όρθιους του μπαρ, τονώνοντας τις λαϊκές καταβολές του, και εκείνοι του το ανταποδίδουν γνωρίζοντας απ΄έξω κι ανακατωτά όλους τους στίχους-ατάκες: «Δεν ταιριάζετε σου λέω, τόσο αντικειμενικά σ’ το λέω», «Συνοδεύομαι, μου λες, κι εγώ παιδεύομαι», «Οσο δέρμα κι αν πετάξεις, φίδι είσαι, δεν θ’ αλλάξεις». Λόγια βγαλμένα απ’ τη ζωή…
Μετά η αβάσταχτη γοητεία της Πάολα σε αφήνει άφωνο! Η πρώτη κυρία του προγράμματος, θυμίζει εξωτικό πτηνό,δεν ξέρω αν πρέπει να το θεωρήσω θετικό αυτό το σχόλιο.Όταν βγαίνει να τραγουδήσει, κατά έναν περίεργο τρόπο δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της. Μαλλιά με extensions, στήθη και χείλη με σιλικόνη και δύο καχεκτικά ποδαράκια να υπακούουν σε χορευτικές φιγούρες που θα έλεγες ότι της τις εμπιστεύτηκε ο μακαρίτης ο Μάικλ Τζάκσον. Οι γυναίκες δεν μπορούν να ταυτιστούν, αλλά ούτε και να νιώσουν ανταγωνιστικά απέναντί της. Της σφίγγουν το χέρι από τα μπροστινά τραπέζια, κι εκείνη τους δίνει το μικρόφωνο για να τραγουδήσουν. Σαν κάποια που δεν θα μπορούσε να γίνει φίλη τους, αλλά, μια στο τόσο, της ζητούν να τους πει τα χαρτιά ή τον καφέ.
Το βαρύ πυροβολικό του σχήματος, ο Βασίλης Καρράς, βγαίνει αμέσως μετά, παίζοντας τη νύχτα στα δάχτυλα και ραπάροντας όταν κουράζεται η λαϊκή φωνή του.
Ο δρόμος προς την τουαλέτα είναι ξεχωριστή εμπειρία. Αφού περάσεις σχεδόν κυριολεκτικά πάνω από τραπέζια και καθήμενους που δεν θα σου κάνουν τη χάρη να σηκωθούν, συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν ταξιθέτριες για τις τουαλέτες που σου υποδεικνύουν ποια είναι άδεια, όπως ακριβώς στα δοκιμαστήρια του Zara σε περίοδο εκπτώσεων. Η λίστα αναμονής είναι μεγάλη, αλλά αν είσαι σχετικά νηφάλιος, παρακάμπτεις εύκολα τις μεθυσμένες και εκείνες που τσεκάρουν αν η ψεύτικη βλεφαρίδα είναι στη θέση της και αν έφυγε κάποιος πόντος απ’ το καλσόν τους.
Φουστάνια ανεμίζουν επάνω στα τραπέζια, καθώς κορίτσια επιδίδονται τρεκλίζοντας σε τσιφτετέλια, μπουκάλια ανοίγουν, smartphones τελευταίας τεχνολογίας τοποθετούνται σε άδεια χαμηλά ποτήρια για να προφυλαχθούν από το αλκοόλ που ρέει άφθονο. Ποιοι τελικά γεμίζουν ασφυκτικά αυτό το μαγαζί; Πιτσιρικάδες που το παίζουν πλούσιοι με το πορτοφόλι ενός μπαμπά που για τους Χ λόγους δεν άγγιξε η κρίση, αρκετοί Κύπριοι,χωρίς παρεξήγηση, ακόμη περισσότεροι Άραβες, Ισραηλινοί και Λιβανέζοι, ενώ πολύ δυναμικά πλασάρονται τα περίφημα «λεφτά επαρχίας»: «Οι επιδοτήσεις για τα έκτακτα καιρικά φαινόμενα κάνουν μια βόλτα κι από ’δώ» σχολιάζει με νόημα βετεράνος θαμώνας νυχτομάγαζων. Τα τραπέζια που βρίσκονται τέρμα Θεού είναι εκείνα που αδειάζουν πρώτα. Σε αυτά κάθονται παρέες που έχουν λεφτά για ένα και μοναδικό μπουκάλι. Το κέφι τελειώνει μαζί με το ποτό και αποχωρούν.
Αν εξαιρέσεις κάποιες άδοξες δόξες παλαιότερων talent shows και μοντέλα που ατύχησαν στο «Next Top Model», οι αναγνωρίσιμες φιγούρες δεν πολυσυχνάζουν πλέον στα μπουζούκια. Οι σελέμπριτι πρώτης γραμμής είτε είναι στη φυλακή λόγω χρέους είτε στο σπίτι τους για να μη δίνουν δικαιώματα. Με μια πιο προσεκτική ματιά, αυτή η βιομηχανία πεταμένου χρήματος έχει κι έναν ιερό σκοπό: τη διαχείριση της καψούρας. Οσο η βραδιά προχωράει, το μακιγιάζ θαμπώνει και οι γραβάτες λύνονται, βλέπεις άνδρες και γυναίκες που ψάχνουν για λίγη ανθρώπινη επαφή – γι’ αυτό πήγαν εκεί, αν και αρχικά δεν τους φαινόταν. Τα τραγούδια μιλάνε επιθετικά σε αυτόν, ή σε αυτήν, που σε παράτησε κι εσύ δηλώνεις χωρίς ίχνος στρατηγικής ότι δεν τον/την έχεις ξεπεράσει. Αγόρια περνούν όλο το βράδυ μόνα τους, κοιτάζοντας κοπέλες, χωρίς όμως να τολμούν να τους πουν κάτι. Και κορίτσια βγαίνουν από το μαγαζί ξυπόλυτα και κλαμένα, περιμένουν τη σειρά τους στις τουαλέτες και ένα SMS που δεν θα έρθει ποτέ.
