Μην ξεχάσεις να ζήσεις

Μιας και ο καιρός άλλαξε,το φθηνόπωρο μπήκε για τα καλά και οι βροχές αρχίσανε, είπα κι εγώ να το ρίξω στη συγγραφή. Ο άλλος λόγος είναι γιατί η τελευταία φορά που έγραψα ήταν πριν ένα χρόνο και ποιός ξέρει πότε θα είναι η επόμενη.

Σκεφτόμενη λοιπόν όλα αυτά κατάλαβα κάτι πολύ κοινότυπο, “Πώς περνάει έτσι ο καιρός?” κάτι που πάντα με τρόμαζε. Μεγαλώνουμε και τα χρόνια φεύγουν, τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν ολοκληρωτικά μέσα σε ένα έτος και ίσως μέσα από αυτόν τον κύκλο αλλαγής μας δίνεται και η ευκαιρία για επαναξιολόγηση και αναθεώρηση της ζωής μας. Κάτι που δεν σημαίνει βέβαια ότι το κάνουν όλοι προφανώς, μην τρελαθούμε. Κάποιοι μένουν αιώνια ίδιοι, οπότε τους αφήνουμε στην ησυχία και στη γαλήνη τους. Μέσα σε αυτόν τον χρόνο λοιπόν που αναθεώρησα κι εγώ πολλά πράγματα έμαθα κάποια πράγματα, που ίσως μου φανούν χρήσιμα για το μέλλον.

• Η διαφορά μεταξύ ενός ευτυχισμένου και ενός δυστυχισμένου ανθρώπου είναι το επίπεδο της ευγνωμοσύνης.

Αν παρατηρήσετε κάποιος ο οποίος είναι αξιολύπητος, θα παρατηρήσετε ότι ποτέ δεν είναι ικανοποιημένος και συνεχώς κατηγορεί για την δυστυχία του ,το παρελθόν, την τύχη ή άλλους ανθρώπους. Αν παρατηρήσετε ευτυχισμένους ανθρώπους, θα δείτε ότι είναι γεμάτοι από ευγνωμοσύνη. Αντί να εστιάζουν σε αυτά που τους εμποδίζουν να επιτύχουν ή να προχωρήσουν μπροστά ,επιλέγουν να επικεντρώνονται σε λύσεις για να δημιουργήσουν τη ζωή που θέλουν. Ακόμα και όταν τα πράγματα δεν έρθουν όπως τα περίμεναν και πάρουν άσχημη τροπή, σκέφτονται αισιόδοξα. Η ευγνωμοσύνη είναι μια επιλογή. Η ευτυχία είναι στάση ζωής. Το πώς θα ζείτε τη μέρα σας, είναι μια επιλογή που είναι απολύτως υπό τον έλεγχό σας. Αν συμπεριφέρεσαι στη ζωή σου με μιζέρια και γκρίνια θα σου το ανταποδώσει. Αν όμως βγεις έξω και αρχίζεις να χαμογελάς θα λάβεις χαμόγελα. Εκτός αν σε περάσουν για τρελό οπότε εκεί άρχισε να τρέχεις.

• Θα ραγίσει η καρδιά σας, αλλά θα επιβιώσετε.
  Κι όμως συμβαίνουν και θαύματα σε αυτή τη ζωή. Ναι θα χωρίσουμε, θα στεναχωρηθούμε, θα κλάψουμε, θα νευριάσουμε, θα νιώσουμε αυτή την αδικία μέσα μας, άσχετα αν φταίμε εξίσου ή όχι. Το θέμα είναι ότι όσο περνάνε τα χρόνια να βρίσκουμε ένα σημείο ισορροπίας και όχι κάθε φορά να το κάνουμε και χειρότερο. Λίγη θετικότητα παρακαλώ και όλα θα γίνουν. Θα αγαπήσουμε ξανά και θα αγαπηθούμε ξανά γιατί πολύ απλά είναι επιβίωση!
  

• Θα χάσετε τη δουλειά σας, αλλά τελικά θα βρείτε κάτι που σας ταιριάζει καλύτερα.

Ίσως και όχι βέβαια, αλλά εγώ πάω με αυτή την προοπτική.Το τέλος αποτελεί ένα νέο ξεκίνημα, απλά είναι μεταμφιεσμένο. Μπορεί να νιώθετε άβολα με την αβεβαιότητα, αλλά κάποια από τα καλύτερα πράγματα στη ζωή δημιουργούνται εκείνες τις περιόδους που είμαστε ανοιχτοί στις νέες προκλήσεις και ευκαιρίες. Εκμεταλλευτείτε το χρόνο αυτό να δείτε τί πραγματικά σας κάνει χαρούμενο εκτός από το εύκολο χρήμα.

• Οι άνθρωποι που αγαπάτε θα σας πληγώσουν και θα σας απογοητεύσουν. Προσπαθήστε να βλέπετε πέρα από τα λάθη τους και να κατανοείτε τις προθέσεις τους.

Γενικά είχα μία λογική του άσπρου-μαύρου με τις φιλίες.Ένας φίλος ήταν είτε κολλητός είτε μια απλή γνωριμία. Δεν υπήρχε γκρίζα ζώνη ανάμεσα στα δύο. Και αν ένας φίλος με πλήγωνε ή δεν συμπεριφερόταν σύμφωνα με τα θέλω μου, διέκοπτα τη σχέση μας.Αλλά έμαθα ότι όλοι μπορεί να λειτουργήσουμε λίγο εγωιστικά, να παραμελήσουμε τους

ανθρώπους που αγαπάμε, ή να θεωρήσουμε τους άλλους για δεδομένους. Και αυτό δεν είναι πρόβλημα. Όλοι οι άνθρωποι περνούν από διάφορες φάσεις και κάνουν λάθη αρκεί βέβαια να μην το παρακάνουν όμως .

Κάποιες φορές, μια φιλία χρειάζεται λίγο χρόνο για να αναπνεύσει.

• Η φύση μας δεν αλλάζει.
  Οι απόψεις μας, η εμφάνιση μας, η διάθεση μας, μπορεί να αλλάζουν συνεχώς. Όμως ο πυρήνας της φύση μας δεν αλλάζει. Οι άνθρωποι μαθαίνουμε μηχανισμούς επιβίωσης από αρκετά νεαρή ηλικία, οι οποίοι σφυρηλατούνται και ριζώνουν μέσα μας.

Αν θέλετε να γνωρίσετε πραγματικά κάποιον, κοιτάξτε πέρα από τα λόγια του, την γοητεία και τα χαρίσματα του. Κοιτάξτε πέρα ακόμα και από τα λάθη του. Κοιτάξτε πέρα από το περιτύλιγμα, και θα βρείτε την ουσία. Γιατί, ενώ τα πάντα που είναι επιφανειακά μπορεί να αλλάζουν, η φύση του καθενός δεν αλλάζει.

Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι εισπράτουμε πάντα την αγάπη που θεωρούμε ότι αξίζουμε. Οπότε και πάλι το αποτέλεσμα της ζωής μας αφοράτη δική μας κρίση για τον εαυτό μας και για τη ζωή που θέλουμε να κάνουμε.