Είναι εκείνη που σε κράτησε από το χέρι και μαζί της έκανες τα πρώτα σου -αβέβαια ακόμη-βήματα. Είναι ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος στη ζωή σου, είναι η μαμά σου.
Σίγουρα θα υπάρξουν στιγμές που θα διαφωνήσεις ή και θα μαλώσεις μαζί της, συνήθως για ασήμαντα πράγματα. Όπως για παράδειγμα λόγω της επιμονής της με την καθαριότητα ή λόγω της υπερπροστατευτικότητάς της. Ενδεχομένως να φτάσεις στο σημείο να μην επιθυμείς να της μιλήσεις, κάποιες φορές. Δε γίνεται όμως σε καμία περίπτωση να της κρατήσεις κακία. Διότι το ξέρεις καλά πως η αγάπη της για σένα είναι αγνή και ανιδιοτελής και ότι όποτε τη χρειάζεσαι είναι πρόθυμη να σε ακούσει χωρίς κριτική διάθεση, δίνοντας μια λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζεις. Ακόμη κι όταν δεν της εκμυστηρεύεσαι κάποιο ζήτημα που σε βασανίζει, αυτή αμέσως το καταλαβαίνει και φυσικά δείχνει κατανόηση χωρίς να σε φέρει σε δύσκολη θέση. Αρκεί απλώς ένα βλέμμα τρυφερό και μια αγκαλιά για να απαλύνει τον πόνο σου.
Πώς θα μπορούσες να ξεχάσεις, επίσης, όλες εκείνες τις φορές που αρρώσταινες και στεκόταν στο πλάι σου ανήσυχη και ξάγρυπνη, μέχρι να πέσει ο πυρετός σου και τις απανωτές κλήσεις που έβρισκες στο κινητό σου όταν αργούσες να επιστρέψεις από κάποια βραδινή έξοδο; Έχετε περάσει τόσο πολλά μαζί και καθώς ενηλικιώνεσαι και αρχίζεις να συνειδητοποιείς το μεγαλείο της ψυχής της, αισθάνεσαι την ανάγκη να της πεις ένα ευχαριστώ για όλα όσα σου έμαθε και συνεχίζει να σου μαθαίνει στην πορεία της ζωής σου.
Παρότι ξέρεις πως δε ζητά αναγνώριση για τους κόπους της και ότι το πιο σημαντικό πράγμα για μια μητέρα, είναι απλώς να βλέπει το παιδί της αληθινά ευτυχισμένο. Όσα χιλιόμετρα μακριά της κι αν βρίσκεται. Γιατί έρχεται κάποτε και η στιγμή του αναγκαίου αποχωρισμού, καθώς εσύ θα πρέπει να εγκαταλείψεις για πρώτη φορά την οικογενειακή εστία και να ταξιδέψεις σε μία άλλη πόλη, προκειμένου να πραγματοποιήσεις τα όνειρα και τους στόχους σου. Αυτή είναι μία κατάσταση την οποία δε θα αποδεχτεί με ευκολία. Γιατί παρατηρεί ότι έχεις μεγαλώσει πια και φοβάται πως, τώρα που θα μάθεις να ζεις μακριά της και να διαχειρίζεσαι τα προβλήματα χωρίς τη δική της βοήθειά, δε θα την έχεις ανάγκη όπως παλιά. Κι η αλήθεια είναι πως, εξαιτίας των νέων ευθυνών που είχες επωμιστεί, ίσως να μην αναζητούσες και τόσο πολύ τη μαμά σου. Δεν της τηλεφωνούσες ούτε και την επισκεπτόσουν, πλέον, συχνά, θεωρώντας δεδομένη την παρουσία της.
Όπως όμως μεγαλώνεις εσύ, έτσι μεγαλώνει κι αυτή και δε θα βρίσκεται, δυστυχώς, για πάντα εκεί. Γι' αυτό μη λησμονείς όλες τις θυσίες και τους κόπους που κατέβαλλε για να σε μεγαλώσει αλλά και το πόσο δύσκολος είναι ο ρόλος που έχει αναλάβει. Ας πούμε, λοιπόν, ένα μεγάλο ευχαριστώ στις μαμάδες μας που ήταν, είναι και θα είναι για πάντα δίπλα μας, αψηφώντας όλες τις αντιξοότητες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου