Μην με αγαπάς, δεν χρειάζεται ούτε καν να με συμπαθήσεις.
Δεν είναι υποχρεωτικό να ταιριάζουμε όλοι, δεν γίνεται να ταιριάξουμε όλοι! Και δε θα ήταν και ενδιαφέρον κιόλας..
Ακόμη και μέσα σε μια οικογένεια δεν υπάρχει το τέλειο, με κάποιους σε χωρίζουν στρατόσφαιρες και με άλλους μιλάς απλά με τα μάτια. Απλώς εκεί σε ενώνει το αίμα.
Έτσι ακριβώς ισχύει και με όλες τις ανθρώπινες σχέσεις. Εγώ μπορεί σε εσένα να είδα τον παράδεισο κι εσύ το απόλυτο τίποτα.
Μπορεί για εμένα να είσαι η γλυκιά μου εμμονή, κι εγώ για εσένα μια <<ξανθιά γκόμενα>> με υπαρξιακά.
Πρέπει να αποδεχόμαστε την εκτίμηση των άλλων και να προχωράμε
δεν μπορώ να έχω πολλές γλυκανάλατες επικοινωνίες με όλους γύρω μου,εγώ επιλέγω
που θέλω να είμαι.
Γιατί πρέπει να ζητιανεύω το ενδιαφέρον κάποιων;;
Γιατί να συμπεριφέρομαι σαν κοριτσάκι του λυκείου που περιμένει μια ματιά
διεκδίκησης και επιβεβαίωσης;
Έτσι πράττουμε οι περισσότεροι, ώρες και μέρες ζητιανεύουμε την συμπάθεια όλων λες και μαζεύουμε bonus για ζωές σε κάποιο video game.
Αν δεν το κάνεις, ακούς το θεϊκό, "μήπως είσαι λίγο ξινή;", "μα γιατί νευριάζεις;" ,"πόσο αντικοινωνική είσαι;"
Όχι δεν νευριάζω απλά κουράζομαι, ούτε ξινή είμαι απλά προτιμώ την αλήθεια από το ψέμα, προτιμώ την απόρριψη παρά τον οίκτο. Και αντίστοιχα προτιμώ να είμαι αληθινή παρά υποκρίτρια.
Δεν είμαι λούτρινο αρκουδάκι, υπάρχω και αντιλαμβάνομαι.
Δεν είμαι τέλεια κι ούτε θέλω να γίνω. Με αγαπώ γιατί ποτέ δεν είπα ψέμματα στην καρδιά μου, ποτέ δεν ακρωτηρίασα το μυαλό μου.
Αφού δεν σε κέρδισα, αφού δεν σε έπεισα,απλά μην με αγαπάς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου